Bezdomna śpiąca pod ogromną witryną wypełnioną kolorowymi łóżkami, kobieta, która kradnie różowy perłowy naszyjnik dziecka swojego kochanka, próbując ochronić miłość, dziewczynka łapiąca spadające gwiazdy w nadziei, że jedna z nich przywróci jej obecność ojca… – to tylko kilka postaci z drugiego zbioru opowiadań Grażyny Szapołowskiej. Poza mną jest zapisem cudzej codzienności dostrzeżonej przez autorkę na ulicach Warszawy, Delhi, w zaułkach Moskwy, na dubajskiej pustyni, plażach w Kostaryce czy Portimao. Szapołowska z zauważonych gestów, mimowolnych reakcji, usłyszanych słów buduje rzeczywistość swoich bohaterów. Ich historie opisane obrazowym, sensualnym i momentami przewrotnym językiem zdumiewają autentycznością. Poza mną intryguje, bawi i wzrusza, a autorce czasem wystarczą dwie strony papieru, by zamknąć w nich opowieść o czyimś intymnym świecie.