„Kwintesencja” to esej filozoficzny, nie dotyczy on jednak filozofii w ogóle, ze wszystkimi jej niuansami. Chodzi tu o ciekawość i potrzebę zwykłego człowieka, który chce lepiej pojąć świat, w którym żyje, istotę bytu jednostki ludzkiej i bytu w ogóle. Według autorki pytania dotyczące tej sfery rzeczywistości narzucają się nam szczególnie silnie wtedy, gdy wkraczamy w dorosłe życie, a także gdy zbliżamy się do jego kresu. Człowiekowi myślącemu niezależnie trudno jest pogodzić się z lansowanymi i na ogół akceptowanymi sposobami pojmowania rzeczywistości. Są anachroniczne. Autorka zachęca do samodzielnych poszukiwań tego, jak to jest naprawdę. Proponuje hipotezę, która nie jest sprzeczna z osiągnięciami nauki i może stanowić kwintesencję poszukiwań filozoficznych w tej dziedzinie, od starożytności po współczesność. Autorka mówi: „Droga ku prawdzie nie jest łatwa. To jest jak wspinanie się na stromą, niebotycznie wysoką górę. Każdy etap wymaga wysiłku, ale za to jaki widok z wysoka! Z każdym etapem bardziej rozległy!”.