Jak przyrządzić sałatkę z ziemniaków, którą zajadał się Ernest Hemingway, gdy mieszkał w Paryżu? Czy wiersz Cebula świadczy o wyjątkowej pozycji tego warzywa w jadłospisie naszej noblistki, Wisławy Szymborskiej? Co Antoni Czechow myślał o karasiu w śmietanie - daniu, które zabiło Iwonę, księżniczkę Burgunda, z dramatu Witolda Gombrowicza? Czym krzepiły się postacie biblijne i co oprócz sławnej „magdalenki" spożywali bohaterowie W poszukiwaniu straconego czasu Prousta? Erudycja Bogusława Deptuły robi wrażenie. Ale Literatura od kuchni jest nie tylko zbiorem błyskotliwych felietonów na temat związków słowa pisanego z jedzeniem - to także swego rodzaju książka kucharska. Dowiemy się z niej, w jakich proporcjach połączyć odpowiednie składniki, aby poczuć się jak bohaterowie literackich arcydzieł. Czasem będą to potrawy prawdziwe, czasem zupełnie fantastyczne, jak niewiniątko w tarapatach, misjonarz na dziko czy Syrena Południa w białym winie, wszystkie trzy z powieści Rolanda Topora. W dziesięciu tomach opowiadań Antoniego Czechowa znajdziemy najpewniej coś na każdy temat, czemuż więc miałoby zabraknąć tam spraw kulinarnych? Nie ma ich dużo. Będziemy jednak czytać Czechowa, odnajdując w kolejnych utworach wątki jedzeniowej natury. Prawdziwą perłą jest Syrena. Liczące kilka stroniczek opowiadanko to kawalkada przekąsek, dań i jedzeniowych wspomnień, westchnień i przypomnień. Jak zwykle Czechow tryska humorem i zadziwia trafnością spostrzeżeń. fragment