Przygotowanie udanego ciągu dalszego popularnego filmu to zadanie trudne i nie zawsze możliwe do realizacji. Tymczasem Sylwestrowi Chęcińskiemu udała się ta sztuka aż dwa razy. „Nie ma mocnych”, druga opowieść o losach rodzin Karguli i Pawlaków, broni się równie dobrze jak „Sami swoi”. Szczególnie, że teraz wejdzie dziadek i będzie naprawiał radio…

„Nie ma mocnych” było w zamierzeniu reżysera Sylwestra Chęcińskiego i scenarzysty Andrzeja Mularczyka kontynuacją współczesną, osadzoną w realiach polskiej wsi lat 70. ubiegłego stulecia. Nic dziwnego, że i od strony muzycznej formuła wybrana w „Samych swoich” przez Wojciecha Kilara wymagała aktualizacji. Andrzej Korzyński, zawsze otwarty na nowe trendy i brzmienia, sprawdził się tutaj doskonale. „Nie ma mocnych” to klasyczne dzieło artysty z tego okresu – pełne szerokich, bajkowych smyczków, pop-rockowych rytmów i wszechobecnego piana Fendera. W finalnym obrazie znalazła się tylko część motywów przygotowanych przez Korzyńskiego. Tutaj obecne są wszystkie, łącznie z tymi dotąd nieznanymi – w pełnych, kompletnych wersjach.

Nagrania z filmu „Nie ma mocnych” ukazują się na płycie po raz pierwszy, zremasterowane z oryginalnych taśm z archiwum wrocławskiego Centrum Technologii Audiowizualnych CeTA. W książeczce dołączonej do płyty znalazł się szkic pióra Łukasza Maciejewskiego oraz fotosy z planu zdjęciowego. Płyta kontynuuje wspólną serię wydawniczą CeTA i GAD Records, prezentującą najciekawsze nagrania muzyki filmowej z archiwów dawnej Wytwórni Filmów Fabularnych we Wrocławiu – ukazały się w niej m.in. kompozycje Adama Walacińskiego z serialu „Czterej pancerni i pies” czy kompletna ścieżka dźwiękowa Wojciecha Kilara z „Samych swoich”.