W poetyckiej „serii mozaikowej” PIW-u prezentujemy nowy tom wierszy Krzysztofa Gryko, poety, muzyka i tłumacza.

Absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim i muzykoterapii na UMCS w Lublinie. W 2000 r. nominowany do nagrody głównej w Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. Jacka Bierezina w Łodzi. Zadebiutował w 2002 r. tomem poetyckim Godziny szczytu (Biuro Literackie). Poza tym wydał jeszcze trzy zbiory wierszy: Poślizg (2010), Rezonans (2016) i Kontrapunkt (2017). Wiersze, eseje, prozę oraz recenzje publikował m.in. w „Twórczości”, „Zeszytach Literackich”, „Czasie Kultury”, „Akcencie”, „Kwartalniku Artystycznym”, „Odrze” i „Kresach”. Autor przekładu z języka hiszpańskiego powieści Francesca Mirallesa Retrum. Kiedy byliśmy martwi (2011). Twórca projektu muzycznego Sangre la, inspirowanego m.in. „śródziemnomorskością bycia” i poezją sufich. Uczy języka hiszpańskiego i gry na gitarze. Mieszka w Puławach i Krakowie. Najnowszy tom Krzysztofa Gryko nosi tytuł „Uprzedzanie śpiewu”. Nieco surrealistyczny ton wierszy konsekwentnie nawiązuje poetyką do jego poprzednich tomów. Gryko lubi zadawać pytania, na które nie ma odpowiedzi, jego poezja pełna jest żartów i zagadek. Słowa układają się w obrazy i sensy niejednoznaczne, a jednak przykuwające uwagę i emocje. Rozwibrowana wyobraźnia poety prowadzi nas przez świat nie tylko intymnych spotkań, ale także każe zastanowić się nad sensem życia na planecie, która zmierza ku katastrofie. Ale nie jest to poezja zaangażowana społecznie.
Zaangażowana jest wyłącznie poetycka wyobraźnia i sam ze sobą grający w zagadkowe gry język.