Radio Solidarność było fenomenem działalności opozycyjnej w latach osiemdziesiątych. Tworzyło ją kilkadziesiąt grup nadawczych działających niezależnie od siebie na terenie całego kraju. Ludzie Ci konstruowali nadajniki i za ich pomocą nadawali zazwyczaj kilkuminutowe audycje, przełamując monopol informacyjny i drwiąc z władzy. Wysiłek tych osób jest dziś często zapomniany.

[…] Wśród byłych działaczy gorzowskiej opozycji radio uchodzi za jedno z ważniejszych osiągnięć tamtego okresu i jest wymieniane jednym tchem z czasopismem „Feniks”, ukazującym się od końca czerwca 1982 r. przez całe lata osiemdziesiąte. Zastanawiając się nad przyczyną takiego stanu rzeczy, doszedłem do wniosku, że dzieje się tak z uwagi na to, iż nie ma żadnej poważniejszej publikacji, która opisałaby gorzowskie radio Solidarność i w ten sposób wprowadziła jego dorobek do obiegu naukowego. Ten wniosek stał się przyczyną podjęcia przez mnie zadania opracowania historii gorzowskiego radia.

Fragment Wstępu