Książka jest pierwszym w Polsce i jednym z nielicznych w literaturze europejskiej monograficznym opracowaniem zagadnienia statusu prawnego Kościoła katolickiego w Argentynie. Autorka przedstawia ewolucję tego statusu – od momentu faktycznego uzyskania przez Argentynę niepodległości w 1810 roku, przez postanowienia konstytucji z 1853 r., aż do konkordatu z 1966 roku i reformy konstytucyjnej z lat 90. XX wieku. Wskazuje jednocześnie, jakie piętno na argentyńskich rozwiązaniach prawnych odcisnęły pozostałości okresu kolonialnego, w tym zwłaszcza instytucja patronatu, która została zapoczątkowana na przełomie XV i XVI wieku. Znaczna część pracy poświęcona została historycznym dokumentom, bowiem to one bezpośrednio wpłynęły na obecnie obowiązujący system relacji. Działania podejmowane od drugiej połowy XX w. są wyłącznie rekcją na zobowiązania Argentyny wynikające z prawa międzynarodowego. W kwestii prawa wyznaniowego dotyczą one zapewnienia gwarancji wolności religijnej w znaczeniu indywidualnym. Inicjowane w ostatnich latach próby zmian w zakresie finansowania Kościoła katolickiego mogą stanowić początek zmian w obszarze relacji tego podmiotu z państwem.