Książka Łukasza Smugi porusza zagadnienie odmienności w hiszpańskiej prozie homoerotycznej ostatnich dwóch dekad. Jej celem jest przybliżenie polskiemu czytelnikowi nieznanych w Polsce powieści oraz krytycznoliterackich sporów toczących się wokół hiszpańskiej literatury homoseksualnej. Autora interesuje przede wszystkim stosunek pisarzy do zastanej tradycji literackiej oraz istniejących w kulturze różnych konceptualizacji homoseksualizmu. Tytułowe „wbrew naturze i kulturze” nawiązuje do specyficznej sytuacji pisarza homoseksualnego, próbującego wejść w polemikę z negatywnymi stereotypami narzucanymi przez homofobiczny dyskurs i nadać swojej twórczości wywrotowy charakter, w opozycji do kultury głównego nurtu.