Wojna niszczy i unicestwia. Wojna odczłowiecza. Nie chodzi tylko o okresowy konflikt zbrojny, lecz permanentną walkę zarówno w świecie, jak i w człowieku. Bohaterka Wojny, Béatrice B., wyrusza w poszukiwaniu kluczy niezbędnych do zrozumienia natury tego odwiecznego zła. W czasie wędrówki spotyka M.X., który staje się jej przewodnikiem po postindustrialnym świecie. Uświadamia dziewczynie negatywne konsekwencje technizacji życia. Wojna to także refleksja nad kreacyjną mocą języka i wyobraźni. Le Clézio eksperymentuje z formą: sprawdza, czy permanentna przemoc, o której pisze, może rzeczywiście przenikać każdą cząstkę jego powieści.

Wojna interpretuje teraźniejszość przy użyciu narzędzi literaturoznawczych, a jednocześnie przepowiada nadciągającą katastrofę.

„The Times Literary Supplement"

Lektura tej książki jest silnym i odurzającym doświadczeniem.

„Sunday Times"

Le Clézio jest pisarzem jeśli nie enigmatycznym, to przynajmniej świadomie tajemniczym. Jego twórczość, wsłuchana w wyciszone głosy, nie jest literaturą ucieczki, ale poszukiwania; szuka ukrytego skarbu, który uważny czytelnik w końcu odnajduje. Ale nie dajmy się zwieść pozorom: Le Clézio nie jest marzycielem, jest pisarzem, który oskarża, walczy i prowokuje.

„Magazine littéraire"