Inną wskazówką jest emocjonalna i fizyczna miazga, w jakiej znalazł się Holland 14 miesięcy temu: gdakający, spocony i z szeroko otwartymi oczami, z parą bezbarwnych bluzek w kształcie litery Y wokół ud, na planie niezależnego filmu Cherry . w Cleveland w stanie Ohio, a wyreżyserowali bracia Russo, Anthony i Joe ( Kapitan Ameryka: Zimowy żołnierz i Wojna bohaterów ; Avengers: Wojna bez granic i Koniec gry ), według scenariusza ich siostry, Angeli Russo-Otstot i Jessiki Goldberg.

Wiśnia to moment, w którym Holland może przymierzyć spodnie jak gwiazda filmowa. Przejażdżka jest dzika, traumatyczna i brutalna. Tematyka jest wyraźnie dorosła: jest to historia miłosna toksycznego ćpuna, której akcja rozgrywa się przed i po wojnie w Iraku w 2003 roku.

„Czy kiedykolwiek brałeś heroinę?” Holland pyta mnie, jak sądzę, retorycznie. „Ponieważ nie mam . Nie mógłbym siedzieć na planie i wstrzykiwać sobie heroiny w klatkę piersiową – tak się nie robi. Musiałem to naprawić. Ta rola zabrała mnie w najmroczniejsze miejsca, w jakich kiedykolwiek byłem, pod względem emocjonalnym, fizycznym, pod każdym względem … Nigdy więcej tam nie wrócę, ani dla nikogo. Cieszę się, że to zrobiłem, ale te drzwi są teraz zamknięte”.

Z niezliczonych powodów występ Hollanda w Cherry jest zdumiewający. Przez prawie cały film można zobaczyć – niemal poczuć – chemikalia grzechoczące w jego bladych, dyszących żyłach. Jednakże jest to bardziej Ewan McGregor w „Trainspotting” niż Timothée Chalamet w „ Beautiful Boy ”; jest w tym horror, to jasne, ale jest też wyraźne poczucie, że reżyserzy chcą empatii w stosunku do historii swojej postaci.