Wciągający thriller paryski! Niebezpieczna miłość, seryjny zabójca i przeszłość, która powraca...Akcja Requiem dla tancerki nabiera tempa zaraz na początku książki, by potem, poprzez zaskakujące zwroty i przeplatające się wątki, nie dać czytelnikowi odetchnąć ani na moment. Niektóre zdarzenia tylko z pozoru wydają się oczywiste. Ciemne sekrety skrywane przez bohaterów mogą mieć związek ze sprawą seryjnych morderstw. Dochodzenie rozwija się błyskawicznie, lecz mimo coraz to nowych dowodów i śladów pytanie 'kto zabił?" nurtuje czytelnika do samego końca powieści. Fascynujące śledztwo, zakochany policjant i nocne życie Paryża, a wszystko to owiane mroczną tajemnicą z przeszłości. Rewelacyjny kryminał, który czyta się jednym tchem!Daria WidawskaPodczas swojego wieczoru kawalerskiego Bresson, inspektor paryskiej policji, zadurza się w Loli, przypadkowo poznanej tancerce. Mimo że spędza z nią noc, stawia się na swój ślub, sądząc, że zauroczenie szybko minie...Tymczasem w Paryżu ktoś zaczyna mordować dziewczyny tańczące w nocnych klubach, a śledztwo zostaje przydzielone właśnie Bressonowi. W żmudnym dochodzeniu wspiera go Marie, zdolna i inteligentna policjantka. W toku śledztwa inspektor, wciąż nie mogący zapomnieć o pięknej Loli, odkrywa, że w miejscu zbrodni morderca dusiciel zostawia ślad, zagadkową wizytówkę, którą jest namalowana czerwoną farbą litera. Marie stawia niezwykłą hipotezę, że litery powinny się ułożyć w słowo lub zdanie, którym zabójca chce coś przekazać. Wkrótce okaże się, że podobne zbrodnie wydarzyły się przed laty w Polsce...- Znałeś ją? - Marie nie spuszczała z niego wzroku.- Skąd takie przypuszczenie?- Twój stosunek do denatki nie jest... - zrobiła wymowną pauzę - ...obojętny.- Przesadzasz.- Co było dalej?- Wezwałem gliny. - César uśmiechnął się mimowolnie. - Kiedy na nich czekałem, w pewnym momencie zauważyłem w tunelu jakiś ruch. Ktoś mi tam mignął, jakiś cień, kapujesz? Poszedłem to potem sprawdzić razem z dowódcą patrolu. Znaleźliśmy zabitego kloszarda. Dźgnięty nożem.- O, to coś nowego. Myślisz, że zrobił to ten sam sprawca?- Chyba tak. Wykorzystał szmaty kloszarda, żeby ukryć ciało. Możliwe, że bezdomny go widział, dlatego musiał zginąć.- Czemu użył noża? Do tej pory wyłącznie dusił.- Mogła się wywiązać szarpanina i wtedy morderca zabił bezdomnego.- To prawdopodobne.Marie zamilkła na chwilę. César przyglądał jej się spod oka, zgadując, jakie będzie następne pytanie.- Jaką literę namalował tym razem?Wiedziałem, wiedziałem!, ucieszył się w duchu.(fragment)Polecam, świetna lektura, pasjonująca historia i to nie tylko kryminalna, ale także miłosna. Zachęcam i ostrzegam: Requiem dla tancerki porwie was do swojego szalonego tańca i nie puści, dopóki nie zamknięcie ostatniej